.
(1) มาจะกล่าวบทไป ............
ถึงคุณครู ไม่ใหญ่ ในคลองสาม
ทุมมังกุ ทุศีล กบิลความ
เม็ดถั่วเขียว สักชาม ถวายมา
(2) ปณิธาน ยิ่งใหญ่ ใสสะดุด
จะเร่งขุด วัฏฏะ อนาถา
รับรื้อค้น ขนสัตว์ จัดแจงมา
เพียงคิดค่า ขนส่ง พอประมาณ
(3) สวนดุสิต พิสดาร ก่อการใหญ่
ด้วยห่วงใย ลูกศิษย์ ใช่คิดผลาญ
เปิดเฟสสอง จองแล้ว แกร่วอยู่นาน
อย่าดักดาน เงินสด จ่ายหมดตัว
(4) ตุ๊กตา ขาเขียด สมเกียรติใหญ่
ใจใสใส จ่ายเสีย ทั้งเมียผัว
จงทิ้งทุ่ม สุดฤทธิ์ อย่าคิดกลัว
กระเฌอรั่ว หมดตูด อย่าพูดไป
(5) โอ้ ... จานบิน หินคอด ยอดด้วน
ประดับล้วน ตุ๊กตา ขาไก่ !!!!
ถึงเขาเหน็บ เจ็บแสบ จนแปลบใจ
ขออย่าได้ ถือสา ประชาชน … (หึหึ)
(6) เพราะขลาดเขลา เบาสติ ตรองตรึก
มิอาจนึก การณ์ไกล ในเหตุผล
หากเกิดศึก ต่างดาว คราวผจญ
จะพาพ้น ผองภัย ในจานบิน ... (ฮา)
(7) อนุบาล ในฝัน ขยันหลับ
ดั่งหญ้าทับ ซีดใส อยู่ใต้หิน
แม้ล้มลุก ตุ๊กตา ยังราคิน
คนทุศิล ฤๅจะสิ้น คำนินทา
(8) ศิลปะ ในฝัน กลั่นละเอียด
มาดละเมียด เหยียดถ่าง น่ากังขา
นั่นมิใช่ พระพุทธ ปฏิมา
นักวิชา การบอก ให้ยอกใจ ….. (ฮือ ฮือ)
(9) ฤๅเป็นรูป พ่อพระ ปาราชิก
น่าหยอกหยิก สวมเสื้อ หนุ่มเนื้อใส
สันดานคด ลดเลี้ยว เป็นเกลียวไป
ถลากไถล ใส่เกิน เมินพระธรรม
(10) กล้าอวดอ้าง ลักษณะ มหาบุรุษ
เสื่อมจนทรุด จิตหยาบ บาปถลำ
โหมหัวคิด โฆษณา มาโน้มนำ
โถ ... เวรกรรม อีแอบ ทำแยบคาย
(11) โอ้สถาน ดึงดูด รูดราวทรัพย์
คำนวนนับ เงินสด กำหนดหมาย
สักหมื่นล้าน เซ้งลี้ คดีร้าย
เร่งคลี่คลาย สุดฤทธิ์ ปิดจานบิน
(12) ล้างสมอง หล่อหลอม กล่อมประสาท
อวชาติ อุตริ โลกติฉิน
ข่มขู่ฆ่า ประจาน ผลาญชีวิน
แทบหมดสิ้น คุณธรรม ประจำทาง
(13) ฝันในฝัน ขยันคิด ดุสิตสถาน
อนุมาน กำหนัด อย่าขัดขวาง
พบคนโง่ โคขืน อย่าฝืนทาง
จะหม่นหมาง ฮึดฮัด ทำขัดใจ
(14) เคยทำชั่ว กลัวตก นรกเดือด
จึงถูกปอก หลอกเชือด จนเลือดไหล
จ่ายเงินซื้อ ดุสิต คิดได้ไง (?)
อนาถใจ ทุนนิยม โหมกระพือ
(15) ถวายข้าว ในฝัน กลั่นละเอียด
ละไมละเมียด ทฤษฎี ผีกระสือ
ฤๅด่วนแดก แจกดอก หลอกกระบือ
ทำอออือ แปลบ-ปลื้ม จนลืมตังส์
(16) เพราะลืมตัว ลืมตาย ไถยจิต
จึงเห็นผิด คิดถวาย คล้ายวาดหวัง
จะดูดทรัพย์ สลับฉาก หลากพลัง
สติพลั้ง โลภจริต บิดจนเบือน
(17) ปาราชิก ปราชัย วิสัยโฉด
รับโฉนด นาไร่ ใครจะเหมือน
ธรรมวินัย ไม่สดับ กลับแชเชือน
ภิกษุเถื่อน ปลอมบวช ทำลวดลาย
(18) เธอเว้นขาด รับนาไร่ ซื้อขายทรัพย์
ควรสดับ พุทธพจน์ กำหนดหมาย
จงเอื้อเฟื้อ ธรรมวินัย ทั้งใจกาย
จึงจะคล้าย ภิกษุสงฆ์ ดำรงธรรม
(19) ถูกเขาฟ้อง ร้องตี คดีโลก
จนบักโกรก โรครุม นั่งกุม*XXX*
ตีหน้าเศร้า เหล่าร้าย ให้ปากคำ
อมพะนำ คำหลัก ปักโคลนเลน
(20) ใกล้สิ้นสุด สืบสาน พยานปาก
กลัวลำบาก ติดตาราง ที่บางเขน
หากศาลสั่ง ลงโทษ โปรดประเคน
เป็นดาวเด่น เดนคุก คงจุกใจ
(21) คดีโลก ยอมความ ตามสะดวก
มีพรรคพวก การเมือง เรืองสมัย ?
เสนอหน้า รับผิด ไม่ติดใจ
ทรัพย์สินให้ คืนวัด เตรียมจัดการ
(22) คดีธรรม กรรมก่อ ต่อประดิษฐ์
หากทำผิด พระวินัย ให้ประหาร
พ้นจากพระ ปาราชิก จิกประจาน
ควรหรือท่าน ด้านหน้า ผ้าเหลืองครอง
(23) ตีหน้าเศร้า เล่าความเท็จ สะเด็ดน้ำ
จะทำตาม พระลิขิต คิดสนอง
ปาราชิก ไม่รับ สดับตรอง
ทำไมร้อง ไม่ใช่พระ ลิขิตจริง …… ????
(24) สันดานถ่อย ร้อยพ่อ ส่อจริต
วิสัยจิต บัดสี ดังผีสิง
ต่อหน้าศาล มันกลับ รับว่าจริง
ยอมทุกสิ่ง เสียหมา หน้าไม่อาย !!!!
(25) จำเลยมอบ สินทรัพย์ คืนกลับวัด
ผมนึกขัด ข้องใจ อยู่ไม่หาย
ถ้าไม่ลัก ยักยอก หลอกทำลาย
แล้วจะคาย ทรัพย์ใคร ให้คืนมา ?
(26) พ่อบุญหนัก ศักดิ์โต โพธิสัตว์
สมบัติวัด ยังกล้าขาย ไม่อายหมา
เดี๋ยวซื้อเข้า ขายออก ถลอกตา
เป็นภิกษุ หรือนายหน้า ค้าที่ดิน (?)
(27) พ่อต้นธาตุ ต้นธรรม ไม่จำกัด
สรรพสัตว์ วัยกลับ นั่งทับหิน
พุทธพจน์ กำหนดใว้ ไม่ได้ยิน
หรือว่าหิน ทับหู ไม่รู้ความ
(28) พระนิพพาน อัตตา บ้าหรือเปล่า (?)
ลูกค้าเก่า เหงาปาก เขาฝากถาม
ไตรปิฎก ยกไป ไม่ฟังความ
พูดลามปาม พุทธธรรม ถลำเกิน
(29) อลัชชี ผีปอบ กระสือเปรต
สังฆเภท ทำผิด ไม่คิดเขิน
ล่อลวงพระ หลอกวัด จัดแถวเดิน
สรรเสริญ เยินยอ โถ ... พ่อคุณ
(30) กี่หมื่นพระ หมื่นวัด ที่จัดอวด
เพื่อนมาสวด สัพพี ผีขนุน
ทั้งค่าข้าว ค่าน้ำ คอยค้ำจุน
ยิงกระสุน จ่ายแหลก ไม่แปลกใจ !!!!
(31) เหมือนการเมือง เรื่องเก่า เล่าไม่จบ
ถลุงงบ กลบบาป สร้างภาพใส
ทั้งกองเชียร์ เบี้ยบ้าย ต้องจ่ายไป
ตกเขียวได้ สักกลุ่ม คุ้มค่าเงิน ........
(32) ตั้งแต่เด็ก เล็กรู้ ครูไม่ใหญ่
สยิวใจ ใครรู้ ครูก็เขิน
เพื่อนมันบอก กรอกหู ครูเล็กเกิน
จะเหาะเหิน เดินกลับ ก็อับอาย
(33) ครูไม่ใหญ่ ใจฝ่อ พอขึ้นห้อง
หมอก็ร้อง ครูเด็ก เล็กฉิบหาย
ล่มปากอ่าว คราวแรก แตกกระจาย
หมอก็ส่าย หน้าสั่น มันเล็กเกิน
(34) ครูไม่ใหญ่ ฉายา โชคไม่ช่วย
แต่ได้ด้วย ทวยท่าน สรรเสริญ
ครูไม่ใหญ่ ไซส์เด็ก แม้เล็กเกิน
ก็พอเพลิน เบอร์ห้า ประหยัดไฟ …
(35) เขียนกลอนเปล่า เล่าบอก ขยอกข่าว
เป็นครั้งคราว เฮฮา น้ำตาไหล
ที่จริงจัง หนังถลอก ขัดยอกใจ
ก็อย่าได้ คิดมาก ลำบากตัว
(36) ที่หยอกเย้า เคล้าขำ ทำหัวเราะ
ก็จำเพาะ เลาะเอ็น แค่เล่นหวัว
อัมพาต ร่อแร่ แค่ครึ่งตัว
แต่คงหัว เราะได้ ถ้าใจเย็น
(37) ขอพระธรรม ค้ำจุน พระคุณท่าน
ให้เบิกบาน สราญสุข ไม่ทุกข์เข็ญ
พุทธธรรม แผ่ปรก โลกร่มเย็น
สมเชิงเช่น พุทธศา- สนิกชน
ขอให้มีความสุข ........ ตามสมควร
ฤทธี
